Kto pyta nie błądzi?
Przysłowie to pokazuje nam, że korzystając z doświadczenia i mądrości innych ludzi, mamy możliwość nie popełniania tych samych błędów, które to mogą być dla nas złe w skutkach. Uczy nas również tego, że nie tylko można, ale wręcz należy korzystać z tej wiedzy.
Zacznijmy od małego eksperymentu
Istnieją takie pytania, które to czasami w naszym życiu wywołują prawdziwą rewolucję. Są to pytania, które poszerzają nasze horyzonty, otwierają przed nami nowe możliwości, pokazują nowe ścieżki działania oraz potrafią rozkruszać przekonania, które teraz już nam nie służą.
Pytania graniczne, o których mówi Maciej Bennewicz, mają to do siebie, że przeprowadzają nas na wyższy poziom rozwoju, jednocześnie pokazując nam jak w łatwy sposób potrafimy przejść niewidzialną barierę, która była między mną a nowym etapem mojego życia.
W rezultacie tych wszystkich odpowiedzi na pytanie graniczne nasz problemy znajdują rozwiązanie, a my uzyskujemy ważne odpowiedzi, które to są właśnie tym czego teraz szukaliśmy. Jesteś gotowy teraz na te pytania?
– Kiedy ostatnio czułeś się szczęśliwy?
– Co jest dla ciebie najważniejsze w życiu?
– Po co codziennie rano wstajesz z łóżka? Co świadczy o tym, że żyjesz zgodnie z wartościami?
– Gdybyś nie martwił się o przetrwanie, co byś w życiu robił?
– Co nadaje sens twojemu życiu?
– Bez czego twoje życie straci sens?
– Co sprawia, że jesteś w życiu szczęśliwy?
– Co byś dzisiaj zrobił, gdybyś wiedział, że jutro umrzesz?
– Gdyby wszyscy twoi bliscy wraz z ich oczekiwaniami wobec ciebie nie istnieli, co zrobiłbyś ze swoim życiem?
– Gdybyś miał przekazać o pięć lat młodszemu od siebie jedną, najważniejszą życiową wskazówkę, co by to było?
– Gdybyś miał w tym miesiącu zrobić tylko jedną produktywną rzecz, co by to było?
Jakie jest twoje pytanie? Pytanie, które zmieniło twoje życie?
Myślenie pytaniami
Marilee Adams w swojej książce „Myślenie pytaniami” pokazuje nam to, w jaki sposób możemy znaleźć rozwiązanie naszych problemów. Otóż pierwszym podstawowym elementem jest to, aby najpierw zmienić nasze pytania, inaczej będziemy w kółko powtarzać te same stare nieprzydatne odpowiedzi.
Gdy zadajesz sobie pytanie: „Dlaczego to zawsze ja zawalam tę robotę?” poczujesz się przygnębiony i jednocześnie umniejszysz swoją wiarę w siebie. Gdy zaś zadasz sobie pytanie: „Dlaczego wszyscy wokół mnie są tacy tępi i irytujący?” poczujesz się rozzłoszczony, rozdrażniony, wrogo nastawiony do świata.
Pytania:
– Co się stało?
– Co w tym pożytecznego?
– Czego chcę?
– Czego się mogę nauczyć?
– Co ta druga osoba myśli, czuje, czego potrzebuje i chce?
– Jak sprawić, żeby to była wygrana – wygrana?
– Co jest możliwe?
– Jaki mam wybór?
– Co najlepiej teraz zrobić?
powodują zupełnie inną reakcje. Jesteś rozluźniony, otwarty, gotowy do działania, masz ochotę na znalezienie twórczego rozwiązania.
Co daje zadawanie pytań
Zadawanie pytań:
– uzdalnia, mobilizuje
– rozwija zdolności przywódcze
– motywuje, angażuje
– daje poczucie autentyczności
– pytany posiada wszelkie informacje
Poprzez zadawanie pytań możemy dojść do większego współczucia dla siebie. Dr Kristin Neff, badaczka i profesor na Uniwersytecie Teksańskim w Austin, prowadzi laboratorium badań nad współczuciem wobec samego siebie, w którym bada, w jaki sposób rozwijamy i praktykujemy tę umiejętność. Według Neff, współczucie ma trzy elementy:
– życzliwość wobec samego siebie: bycie ciepłym i pełnym zrozumienia wobec samego siebie, gdy cierpimy, ponosimy porażkę bądź czujemy się nieudolni, zamiast ignorować nasz ból lub samobiczować się samokrytycyzmem
– humanitaryzm: uznanie, że cierpienie i uczucie osobistej nieudolności stanowią element wspólnego doświadczania wszystkich ludzi – coś, przez co wszyscy przechodzimy, niż coś, co zdarza się tylko „mnie”
– uważność: przyjęcie zrównoważonego podejścia do negatywnych emocji, tak by nasze uczucia nie były tłumione, a nie wyolbrzymiane. Nie możemy ignorować naszego bólu i jednocześnie otaczać samego siebie należytą troską. Uważność wymaga, abyśmy nie identyfikowali się nadmiernie
z naszymi myślami i uczuciami, abyśmy nie stali się ofiarami negatywizmu.
Agnieszka Szczepaniak – Zen Coach, terapeuta TSR, praktyk Soul Body Fusion, twórca terazcoach.pl. Moją pasją są podróże oraz ciągłe doświadczanie życia w każdej jego postaci 🙂 Jedno z moich mott przewodnich to: N.D. Walsch „Jedyne co w życiu pewne, to ciągła zmiana”.
Więcej informacji na mój temat znajdziesz tu: www.terazcoach.pl oraz na Facebooku: terazcoach.pl